Ramię

Ramię stanowi staw stosunkowo mało skomplikowany, bardzo mobilny, ale naturalnie niestabilny. Schorzenia ramienia, spowodowane urazem lub starzeniem, mogą mieć również wpływ na stawy, ścięgna lub nerwy. W szczególności dotyczą one osób uprawiających sport.

Ramię obejmuje staw ramienny (między kością łopatki i kością ramienną) oraz staw barkowo-obojczykowy (który znajduje się między obojczykiem, a stanowiącym zakończenie barku wyrostkiem barkowym). Obejmuje ono także kilka mięśni, które zbiegają się w „pierścieniu rotatorów”, stanowiącym zestaw ścięgien znajdujących się na kości ramiennej. 

Schorzenia ramienia spowodowane urazami 

Są one często spowodowane bezpośrednim uderzeniem lub upadkiem podczas uprawiania sportu bądź wypadku drogowego. Skręcenie stawu barkowo-obojczykowego polega na rozciągnięciu więzadeł na końcu barku. Dyslokacja to nagła utrata kontaktu między stawowymi powierzchniami barku (zwykle stawem ramiennym), która powoduje zmiany w więzadłach, ścięgnach i torebce stawowej. Schorzenie to występuje najczęściej u młodych osób uprawiających sport, w wyniku upadku na rękę. Nastawienie barku (czyli redukcja dyslokacji) musi być wykonane jak najszybciej. Złamanie ramienia to najczęściej złamanie obojczyka w przypadku młodych pacjentów lub kości ramiennej u pacjentów w nieco starszym wieku. Urazowi może towarzyszyć zniekształcenie i krwiak na wysokości ramienia. 

Wszystkie te stany chorobowe są bolesne i uniemożliwiają wykonywanie ruchów. Ich leczenie obejmuje odpoczynek, przyjmowanie leków przeciwzapalnych i unieruchomienie ramienia na kilka tygodni („umieszczenie ramienia na temblaku”). W niektórych przypadkach może być konieczne przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego. Po unieruchomieniu przeprowadzana jest stopniowa rehabilitacja ortopedyczna, aby uniknąć wystąpienia sztywności.

Choroby zapalne i zwyrodnieniowe

Stany zapalne ramienia obejmują m.in. w mankiecie, zapalenie ścięgna pierścienia rotatorów, kiedy ścięgna ocierają się o wyrostek barkowy. Ból może uniemożliwiać sen i w poważnym stopniu ograniczać możliwość wykonywania ruchów.

W miarę starzenia się może dojść do nagromadzenia wielu różnych mikrourazów, spowodowanych uprawianiem sportu i wykonywaniem powtarzających się ruchów, co prowadzi do pogorszenia stanu różnych części ramienia. Choroba zwyrodnieniowa stawu barkowego odpowiada zużyciu chrząstki głowy kości ramiennej (a w niektórych przypadkach także łopatki). Powoduje ona ból, wystąpienie sztywności i odczucie „chrupnięć”. 

Zerwanie pierścienia rotatorów dotyczy jednego ze  ścięgien tego pierścienia. Powoduje ono silny ból i utratę siły w ramieniu.  

Leczenie tych stanów chorobowych obejmuje przyjmowanie leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych oraz fizjoterapię.